“Tringeling, un vino bianco per favore!” En er staat binnen een mum van tijd een overheerlijk wijntje in het raampje. Zo kan je op authentieke wijze een wijntje bestellen in Florence, de Toscaanse hoofdstad vol met historie en prachtige kunst. Deze stad stond vroeger vooral bekend om haar ambachtslieden. Die zaten gevestigd op de Ponte Vecchio, wat oude brug betekend. Waar nu juweliers en goudhandelaren gevestigd zitten, zaten er vroeger leerlooiers en slagers die hun afval linea recta de Arno in loosden.
Firenze kent ook vele palazzi’s. Deze werden vroeger gebouwd door rijke kooplieden en bankiers.
I grandi signori, die de palazzi bewoonden, hadden vaak ook uitgestrekte wijngaarden buiten de stad. De wijn die zij daar produceerden, werden in de cantina van de palazzi opgeslagen. Dit was een kelder waar ze een flinke voorraad aan wijn tot hun beschikking hadden. Omdat die voorraad zo groot was dat deze met enkel feesten nooit op zou raken, besloten de rijke heren om er op een andere manier winst uit te halen. Deze wijnvoorraad wilden ze verkopen aan de bewoners van Florence. Maar het gewone ‘peupel’ binnenlaten in hun palazzo? Dat hoefde nou ook weer niet! En dus bedachten deze slimme koppen om een wijnraampje in de muur van hun palazzo te laten bouwen. Welk genie dit bedacht heeft zullen we waarschijnlijk nooit meer te weten komen maar dat het een succes werd, staat buiten kijf. Al snel werd er in grote huizen zo’n iconisch raampje ingebouwd.
Hoe werkt zo’n buchette nou eigenlijk?
De cantinière was degene die ging over de kelder van de palazzo. Wanneer hij een klop hoorde op het raamdeurtje, vroeg hij wat de klant wilde. Een glas, fles, fiasco of misschien wel een heel vat. Bij een bescheiden bestelling werd het glas wijn of een karafje door het raampje uitgereikt. Werd er een vat besteld, dan ging er een groter luik open en bood de cantinière het daar aan.
Hoewel de buchettes eigenlijk alleen voor wijn bedoeld waren, werden er ook steeds meer andere producten van de eigenaars van de palazzi aangeboden. Denk dan aan meel, groente of olijfolie. Zo verdiende i grandi signori een aardig centje bij.
Natuurlijk wilden de rijke heren hier vooral lekker aan verdienen maar men deed ook aan liefdadigheid; de gewoonte bestond om ’s nachts bij het ‘wijndeurtje’ een fles wijn of wat eten achter te laten voor de armen of de reizigers. Dat VIN ik leuk!
Waar kan je deze leuke raampjes vinden?
Er zijn nog 167 van deze iconische ramen over in Florence.
Grote kans dus dat je er zelf al enkele tegenkomt als je in Florence ronddwaalt.
Een aantal zijn er nog daadwerkelijk in gebruik.
Je kunt er bijvoorbeeld; wijn, ijs of koffie halen.
Heel leuk dat ze zo hun traditie behouden.
Zo kun je in de wijk Santo Spirito, bij het restaurantje Babae, op de traditionele Florentijnse manier een glas wijn drinken. Hier hebben ze nog zo'n authentiek wijnraampje waar je nog echt een wijntje of Aperol kunt bestellen. Zoals je hiernaast kan zien.
Waar wacht je nog op? CIN CIN!
Benieuwd geworden naar de Buchettes?
Ga zelf op ontdekking door de stad, dit hebben wijzelf ook gedaan. Het is een leuke zoektocht en je komt uiteindelijk op plekken waar je zelf niet zo makkelijk zou komen. Om je op weg te helpen, heeft de vereniging een site gemaakt waarop je alle informatie over de wijnraampjes kan vinden.
De Associazione Buchette del Vino heeft alle wijnraampjes in kaart gebracht. Hier vind je alle informatie en achterliggende verhaaltjes bij de wijnraampjes. Zeker een kijkje nemen waard. https://buchettedelvino.org
Wist je dat de meeste raampjes gezien worden als historisch erfgoed? Maar dat het men er niet van weerhoudt om er een andere invulling aan te geven, zoals een brievenbus, deurbel of ze gewoon dicht te metselen? Hieronder vind je een kleine indicatie. Boek je tickets naar Florence. Dan kan je zelf lekker genieten van zo'n lekkere wijntje!
Comentários